Nagroda im. Stefana Banacha przyznawana jest za osiągnięcia w dziedzinie badań matematycznych.
Nagroda im. Samuela Dicksteina przyznawana jest za osiągnięcia w dziedzinie edukacji matematycznej, popularyzacji i historii matematyki.
Za całokształt osiągnięć w dziedzinie edukacji matematycznej i popularyzacji matematyki, ze szczególnym uwzględnieniem upowszechnienia matematyki wśród uczniów, studentów i nauczycieli.
Szczególnym osiągnieciem Barbary Roszkowskiej-Lech jest wymyślony przez nią i od 2015 realizowany projekt Dni Popularyzacji Matematyki. Ta ogólnopolska impreza organizowana jest na jej macierzystym Wydziale Matematyki i Nauk Informacyjnych Politechniki Warszawskiej. Liczba uczestniczących w niej słuchaczy (corocznie 1500?2000) jest najlepszym dowodem na uznanie jakim nieustannie cieszy się to wydarzenie. Dbałość o wysoki poziom merytoryczny prowadzonych wykładów, warsztatów, pokazów i gier matematycznych przejawia się między innymi w starannym doborze prelegentów. Blisko 50 nazwisk osób, które prowadziły na Dniach Popularyzacji Matematyki odczyty i inne spotkania, to najlepsi w Polsce popularyzatorzy, wybitni uczeni i znakomici mówcy. Ale do udziału zapraszani są także wybijający się studenci i doktoranci.
Nagroda im. Hugona Steinhausa przyznawana jest za osiągnięcia w dziedzinie zastosowań matematyki.
Za zastosowanie układów dynamicznych i teorii sterowania do modelowania dynamiki i leczenia nowotworów oraz za wkład w rozwój biologii matematycznej w Polsce.
Od początku mojej ścieżki naukowej jestem związana z Wydziałem Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie studiowałam, uzyskałam magisterium w zakresie matematyki stosowanej, a następnie rozpoczęłam pracę jako asystent i w ciągu kolejnym lat pokonując kolejne szczeble kariery. Doktorat z matematyki, podobnie jak magisterium - w zakresie matematyki stosowanej - uzyskałam także na Uniwersytecie Warszawskim, natomiast habilitację z nauk technicznych w zakresie biocybernetyki i inżynierii biomedycznej w Instytucie Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej Polskiej Akademii Nauk. Tytuł profesorski, ponownie z matematyki, otrzymałam w 2018 roku.
Od 2013 roku jestem kierownikiem Zakładu Biomatematyki i Teorii Gier w Instytucie Matematyki Stosowanej i Mechaniki. Już drugą kadencję reprezentuję Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki w Radzie Dziedzin, która została powołana na Uniwersytecie Warszawskim w celu procedowania przewodów międzydziedzinowych. Od wielu lat działam w Polskim Towarzystwie Matematycznym, gdzie obecnie pełnię funkcję wiceprezesa Oddziału Warszawskiego, a przez poprzednie dwie kadencje byłam prezesem OWa. Jestem też założycielką i wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Kobiet w Matematyce – od początku istnienia stowarzyszenia w 2016 roku. Większości studentów różnych kierunków biomatematycznych/biologii systemów jestem znana jako autorka podręcznika „Matematyka w biologii”.
Już na etapie magisterskim zainteresowały mnie zagadnienia związane z modelowaniem matematycznym w biologii i medycynie, czemu pozostaję wierna do tej pory, a co zawdzięczam mojemu nieodżałowanej pamięci Promotorowi, prof. Wiesławowi Szlenkowi, którego 30-lecie śmierci obchodzimy w tym roku. Praca magisterska, a następnie doktorska, wiązały się z modelowaniem reakcji odpornościowej. Później moje zainteresowania ewoluowały w kierunku matematycznego opisu dynamiki chorób nowotworowych i ich terapii, włącznie z oddziaływaniami między układem odpornościowym a nowotworem. Badania w tym zakresie prowadzę od ponad 20. lat we współpracy z zespołem prof. Zvii Agur z Institute for Medical Biomathematics w Izraelu. Od kilku lat współpracuję także z Juanem Belmonte-Beitią z Mathematical Oncology Laboratory (University of Castilla-LaMancha) w Hiszpanii. To właśnie głównie te badania stanowiły podstawę przyznania mi nagrody głównej PTM im. Hugona Steinhausa.
W zimie można mnie spotkać na biegówkach, w lecie blisko/w wodzie, bo uwielbiam pływać. Na co dzień zaś – albo w domowej siłowni, albo w TKKF „Herkules” Warszawa, gdzie od lat zmagam się z ciężarami, reprezentując Polski Związek Kulturystki, Fitness i Trójboju Siłowego w wyciskaniu na ławce. Jestem wielokrotną mistrzynią i medalistką mistrzostw Polski, a ostatnio zdobyłam wicemistrzostwo świata w swojej kategorii.
Nagroda dla młodych matematyków przyznawana jest za osiągnięcia badawcze.
Za cykl czterech prac z rzeczywistej geometrii algebraicznej.
Na szczególną uwagę zasługują samodzielne prace Algebraic homotopy classes, J. Math. Pures Appl. 187 (2024), 45-57 i Extensions of k-regulous functions from two-dimensional varieties, Math. Ann. 391 (2025), 2541-2585. Pierwsza z wymienionych prac zawiera rozwiązanie kilku otwartych od lat osiemdziesiątych ubiegłego stulecia problemów dotyczących reprezentacji klas homotopii przez odwzorowania regularne (rzeczywiste morfizmy algebraiczne). Uzyskano tam m.in. znaczące i zaskakujące wyniki dotyczące odwzorowań regularnych o wartościach w sferach jednostkowych lub liniowych grupach algebraicznych. Wyniki te otwierają nowe perspektywy do dalszych badań. Dowody polegają na nowatorskim połączeniu metod rzeczywistej geometrii algebraicznej z zaawansowanymi technikami topologii algebraicznej i różniczkowej.
W drugiej pracy udowodniono ważne twierdzenie o rozszerzaniu funkcji k-regulous określonej na gładkiej powierzchni algebraicznej w Rn na przestrzeń otaczającą. Dowód wymaga subtelnej analizy własności funkcji k-regulous przy użyciu odpowiedniej wersji słynnego twierdzenia o rozwiązaniu osobliwości. Poprzednie próby udowodnienia takiego twierdzenia przez słynnych matematyków zakończyły się niepowodzeniem.
Jestem studentem pierwszego roku studiów magisterskich na UJ. W matematyce interesuje mnie kilka różnych tematów, aczkolwiek dzięki współpracy z moim tutorem prof. Wojciechem Kucharzem zajmuję się głównie geometrią algebraiczną rzeczywistą. Taka tematyka wpisuje się w moje zainteresowania, dlatego że w przypadku rzeczywistym dużą rolę gra topologia i geometria rzeczywistych zbiorów algebraicznych jest dużo mniej sztywna niż zbiorów algebraicznych zespolonych. Ja odnajduję się w takiej sytuacji, lubię problemy z natury bardziej topologiczne niż algebraiczne. Chociaż algebry też staram się nie unikać.
Zajmuję się w szczególności problemem realizacji klas homotopii sfer przez odwzorowania wymierne. Mam trochę częściowych wyników w tym kontekście, chociaż problem dalej pozostaje otwarty. Wciąż prowadzę nad nim badania, mimo że ostatnio zainteresowałem się też trochę inną tematyką, związaną z geometrią biwymierną.
Poza matematyką moją najważniejszą pasją jest dla mnie sport: wspinaczka, siłownia, jazda na rowerze. Poza tym, kiedyś dużo podróżowałem, ale teraz już nie mam na to tyle czasu. Zresztą, konferencje matematyczne i tak zaspokajają moje potrzeby wyjeżdżania i coraz częściej chętniej posiedziałbym w domu.
Nagroda im. Kazimierza Kuratowskiego przyznawana jest za osiągnięcia naukowe w zakresie matematyki.
Pochodzę z Małopolski, od dwóch lat pracuję jako adiunkt na UJ. Wcześniej spędziłem dziewięć lat - jako student, doktorant i postdok - na uniwersytetach w USA, UK, Finlandii i Grecji. Interesują mnie tematy na pograniczu teorii ergodycznej, kombinatoryki i teorii liczb, w szczególności rozszerzenia twierdzenia Szemerédiego o ciągach arytmetycznych. W swoich badaniach staram się m.in. ustalić, jakie konfiguracje arytmetyczne możemy znaleźć w dowolnym podzbiorze liczb naturalnych o dodatniej gęstości arytmetycznej, posługując się zarówno metodami fourierowskimi jak i narzędziami z teorii układów dynamicznych. Badam również zachowanie operatorów analitycznych, które naturalnie pojawiają się w tego typu problemach. Moje wyniki znalazły się m.in. w Inventiones Mathematicae oraz Advances in Mathematics. W wolnym czasie czytam, jeżdżę na rowerze i chodzę po górach.
Międzynarodowa Nagroda im. Stefana Banacha przyznawana jest za wybitną pracę doktorską w dziedzinie nauk matematycznych.
10fmp@math.uwb.edu.pl
